दुसऱ्या महायुद्धाच्या शेवटी जशी कोरियाची झाली होती तशी सध्या युक्रेनची परिस्थिती झालेली दिसते आहे. म्हणजे त्यांना एक तर अमेरिकेची मदत हवी आहे; नाहीतर रशियाची मदत हवी. त्या दोघांपैकी कोणाचीही एकाची मदत नाही मिळाली तर युकेन संपणार हे गृहीत आहे.
आताच्या परिस्थितीमध्ये तर युक्रेन कडे लढायला शस्त्र पण नाहीत. पैसा पण नाही. पैसा एक वेळ तो युरोप कडून उभा करू शकतो. पण तो पैसा उभा केल्यानंतर शस्त्रांची खरेदी करायची तर ती अमेरिके कडूनच करावी लागणार आहे. आणि अमेरिका त्याला तयार नाही.
सो एक तर युक्रेनला अमेरिकेच्या पुढे नतमस्तक व्हायला लागणार आहे म्हणजेच युक्रेन संपला.
किंवा अमेरिकेच्या पुढे नतमस्तक नाही झाला तर रशियाच्या विरुद्ध युद्धामध्ये पराभव पत्करावा लागेल.
युरोपने काही पुढाकार घेतला आणि युक्रेनच्या बाजूने उभे राहिले तर काही वेगळे घडू शकेल. पण ही पण शक्यता फार कमी आहे. कारण नाटोला अमेरिकेच्या विरुद्ध जाणं शक्य नाहीये आणि त्यामुळे नाटोही युक्रेंच्यासाठी अमेरिकेची दुश्मनी घेईल अशातली शक्यता नाही.
दुसरा म्हणजे युक्रेनने ज्या गोष्टी केल्या आतापर्यंत; स्पेसिफिकली बायडनच्या काळामध्ये त्या आज पुडे येत आहेत. बायडनच्या मुलाला - त्याची एक कंपनीमध्ये आहे युक्रेनमधे तिच्या मार्फत - प्रचंड फायदा झालेला आहे. ट्रंपने याच्यावरती चौकशी करायला सुरुवात केली. तर युक्रेन मध्ये त्याची चौकशी करावी याच्यासाठी जेलेन्स्कीने विरोध केला. आणि त्यामुळे स्वाभाविकच ट्रम्प च्या विरोधी तो वागतोय अशी एक भूमिका ट्रंमच्या मनात उभी राहिलेली आहे.
अशा परिस्थितीमध्ये एक तर युक्रेननी आपला नेता बदलायची काहीतरी प्रोसेस केली पाहिजे किंवा त्याला अमेरिकेच्या पुढे नतमस्तक झालं पाहिजे किंवा रशियाशी तह करून युद्ध थांबवलं पाहिजे.
झेलन्स्कीला दिसत होतं की अमेरिकेशी ही चर्चा हा शेवटचा पर्याय आहे आपल्याला उभं राहायचं तर. स्वतःला आणि देशाला सुद्धा. त्यातून ट्रंप आणि पंतप्रधान; त्या दोघांनी त्याला इतकं प्रव्होक केलं की शेवटी परिस्थिती हाताबाहेर गेली. तोच ट्रंपचा दृष्टिकोन होता या सगळ्या मीटिंगमध्ये असं काही लोकांचं मत आहे.
No comments:
Post a Comment